تاریخچه یوگا
در واقع یوگا در ایران با آریایی های خردمند آغاز شد؛ ولی به دلیل جنگ های زیاد در ایران، به کشور همسایه هند رفت و در آنجا رشد کرد.
یوگا در هندوستان زمانی ابداع شد که افراط و باورهای جمعی و روش ها و فلسفه های گوناگون به اوج خود رسیده بود. یوگی ها که آریایی نژاد و اساسا ایرانی بودند و افرادی بسیار خردمند و منطقی و متعادل، اعتقاد داشتند که با انجام دادن فنون جسمی و فکری یوگا، فرد از غالی نگرش ها و قضاوت های شخصی و احساسی و باورها و تعصب های فردی رها شده، مسائل و رویدادها را همان طور که هست و واقعیت دارد درک می کند. و کسی که در این راه تجربه تمرین دارد، این تعادل در تمام ابعاد زندگی او باید آشکار باشد. مثلا: در کار کردن، معاشرت کردن، غذا خوردن، خوابیدن، حرف زدن... این خصوصیات در نهایت وجود نوعی توازن در احساسات و رفتار و اندیشه خواهد بود و مربی یوگا باید دارای خصوصیات یاد شده باشد تا افراط و تندروی های متداول را از طریق حرکات بدنی و تنفسی به شاگردان خود انتقال ندهد و فقط حالاتی را از طریق اعتدال و توازن بیاموزد که سبب افزایش مهارت های ذهنی و تندرستی می شوند. قدمت یوگا بیش از سه هزار سال است. اولین کسی که یوگا را بصورت دستاوردی علمی و عملی جمع آوری کردو آن را به صورت فنی و قابل اجرا برای همه معرفی کرد، فیزیکدان و ریاضی دان و منجم هندی به نام « پاتانجلی » بود که حدودا دو تا پنج قرن قبل میلاد مسیح می‌زیست.
او در کتاب خود« سوتراهای پاتانجلی» یوگا را به هشت مرحله تقسیم کرده که « آشتانگایوگا » نامیده است و مردم مغرب زمین آن را به عنوان یوگای انضباط جسم و فکر می شناسند.
بنا بر اسناد موجود نقل است که «ابوریحان بیرونی» شاعر، فیلسوف و حکیم ایرانی اولین کسی بود که نوشته‌های پاتانجلی را به عربی ترجمه کرد.
یوگا در هندوستان زمانی ابداع شد که افراط و باورهای جمعی و روش ها و فلسفه های گوناگون به اوج خود رسیده بود. یوگی ها که آریایی نژاد و اساسا ایرانی بودند و افرادی بسیار خردمند و منطقی و متعادل، اعتقاد داشتند که با انجام دادن فنون جسمی و فکری یوگا، فرد از غالی نگرش ها و قضاوت های شخصی و احساسی و باورها و تعصب های فردی رها شده، مسائل و رویدادها را همان طور که هست و واقعیت دارد درک می کند. و کسی که در این راه تجربه تمرین دارد، این تعادل در تمام ابعاد زندگی او باید آشکار باشد. مثلا: در کار کردن، معاشرت کردن، غذا خوردن، خوابیدن، حرف زدن... این خصوصیات در نهایت وجود نوعی توازن در احساسات و رفتار و اندیشه خواهد بود و مربی یوگا باید دارای خصوصیات یاد شده باشد تا افراط و تندروی های متداول را از طریق حرکات بدنی و تنفسی به شاگردان خود انتقال ندهد و فقط حالاتی را از طریق اعتدال و توازن بیاموزد که سبب افزایش مهارت های ذهنی و تندرستی می شوند. قدمت یوگا بیش از سه هزار سال است. اولین کسی که یوگا را بصورت دستاوردی علمی و عملی جمع آوری کردو آن را به صورت فنی و قابل اجرا برای همه معرفی کرد، فیزیکدان و ریاضی دان و منجم هندی به نام « پاتانجلی » بود که حدودا دو تا پنج قرن قبل میلاد مسیح می‌زیست.
او در کتاب خود« سوتراهای پاتانجلی» یوگا را به هشت مرحله تقسیم کرده که « آشتانگایوگا » نامیده است و مردم مغرب زمین آن را به عنوان یوگای انضباط جسم و فکر می شناسند.
بنا بر اسناد موجود نقل است که «ابوریحان بیرونی» شاعر، فیلسوف و حکیم ایرانی اولین کسی بود که نوشته‌های پاتانجلی را به عربی ترجمه کرد.